Nev'îzâde Atâyî (d. 1583 - ö. 1635), Divan edebiyatı şairi.
Asıl ismi Atâullah olan Nev'îzâde Atâyî, Nev'î Yahyâ Efendi'nin oğlu olduğu ve şiirlerinde Atâyî mahlâsını kullandığı için böyle anılmıştır.
Öncelikle babasından daha sonra dönemin bazı önemli isimlerinden ders aldı. Eğitimi sonunda müderris oldu. Daha sonraları çeşitli beldelerde kadılık yaptı ve sonunda 1635'te İstanbul'da vefat etti.
En önemli manzum eseri Hamse-i Atâyî'dir.
Bu eser beş uzun manzumeden oluşmuştur. Birçok önemli divan şairinden övgü almıştır. Bunun dışında Heft-hân ve Nefhatü'l-Ezhâr isimli iki manzumesi vardır.
Eserlerinden Örnek
Hâbda göz, kalb ise bîdâr idi
Şevki anan dilde veleh var idi
Gâfil olunca beden-i hâksâr
Perdeyi ref'itdi dil-i perde-dâr
Kıldı bizi kâfile-bend-i hayâl
Dâhil-i ma'mûre-i şehr-i misâl
Hamse-i Atâyî Mukaddimesi'nden.
0 Yanıt
1986 Gösterim