Türk alfabesinin on dokuzuncu harfi.
Ses olarak ö, ince, geniş ve yuvarlak bir seslidir. Ana Türkçeden beri kullanılan ö, Türkçede ana sesler arasında yer alır. Normal olarak kelime başında veya birinci hecede rastlanır. Öksüz, örmek, öz, kök, gök, dökmek, sökmek gibi...
Bileşik kelimelerde (alagöz, karagöz, önsöz) ve Türkçede kullanılan yabancı kelimelerde ikinci ve üçüncü hecelerde de ö sesine rastlanır (Profesör, amatör, terör).
Türkçenin dışında Almanca, Macarca, Fince, İsveççe, İzlandaca, Azerice, Türkmence, Estonca, Tatarca gibi dillerde kullanılır. Fakat bunun yanında Alman grameri Ö yerine OE diftongunu da kabul eder. Türk dilinde sadece birinci hecede bulunabilir. Bu kurala uymayan sözcükler öz Türkçe değillerdir. Macarcada kullanılan Ő harfi ise Ö sesini uzun okutur.