Bir narçiçeğine yürüdüm mevsimler boyu
bir çöl yorgunluğu çöktü üstüme
bir vaha sekinesi indi kalbime
kuyunun dibindeyim, kervanlar bulsun istemem
gömleğim kanlar içinde
köle pazarlarında satıldım ya
sensiz geçer akçem yok aşk mezadında
ah benim devletim, benim ömrüm
merhaba
Ben, Yusuf, sınanmış bir kalbin sahibiyim
şöyle buyur, bu kalp senin efendim
şimdi ben, YUSUF, tut ki Mısır’a azizim, efendiyim
boynumdaki künyede hala vasfım yazılı: Züleyha’ya köleyim…”
Nazan BEKİROĞLU