Ağlama deyip geçmeyin.
Ağlamak mühim bir konu.
Bazı şeyler istemeden olur...
Hapşırmak, öksürmek, esnemek gibi.
Özlemekte öyle,sevmekte.
Ne bileyim ağlamakta öyle işte.
İstemeden olur.
Gözünüzden yaşlar süzülür gider ansızın..
Tıpkı Sükût-u İsyan gibi ağlayıverirsiniz...
Manevi bir sıırrı var gözyaşının.
Ben öyle inanıyorum.
Adeta insanın ruhu yıkamıyor, ferahlıyor, huzura kavuşuyor.
O yüzden bırakın kendinizi.
Doya doya ağlayın diyorum.
Benim gibi...
Ağlayın ki;
Kalbiniz pâklansın, ruhunuz rahata kavuşsun.
Bazen ağlamamak için direniriz.
Karşıdaki güçsüz olduğumuzu anlamasın diye, öyle değil mi?
Oysa ben ağlamayan insanın güçsüz olduğunu düşünüyorum.
Televizyonda duygusal filmlere ağlayacağına, gerçek sorunlarına, acılarına ağla. Günahlarına ağla.
Örneğin Seni deliler gibi seven erkek arkadaşının seni bıraktığı günü hatırla.
Hayır, amacım size işkence çektirmek değil.
Araştırmalara göre, insanı derinden etkileyen acıların neden olduğu gözyaşları,
insanı çok daha fazla rahatlatıyormuş.
Baksana, bu durumun bile olumlu bir yanı varmış meğer!
İçine atmak ve gözyaşlarının akıp gitmesine izin vermemek...
Doğru mu sizce?
Ağlamayan insanda, stresle ilgili kimyasalların vücutta şişe şişe depolanmasına sebep oluyor.
Bu da insanın sıkıntısını iki katına çıkarıyor.
Bunu ben söylemiyorum, araştırma sonuçları gösteriyor.
Ağlamak yoluyla içindeki sıkıntıyı atamayan insanlar,
negatif duygularını daha yıkıcı alkol ve uyuşturucu gibi yollarla ortaya çıkarıyorlar.
Allah korusun...
Ağlamak, ruhu olduğu gibi, bedeni de rahatlatıyor demiştim ya.
Soğan ayıklarken meydana gelen gözyaşı ile bir yakınını kaybeden insanın gözyaşı,
kimyasal farklılık gösteriyor.
Duygusal gözyaşında daha çok tuz ve hormonal madde bulunuyor.
Gözyaşı, Gözün dış yüzeyindeki hücreleri yeniliyor,
Göze kaçan maddelerin dışarı atılmasına yardımcı oluyor.
Gözün ihtiyaç duyduğu oksijen ve diğer besinleri sağlıyor.
Gözü bakterilerden ve enfeksiyonlardan koruyor...
Çünkü Allah (c.c.) hiçbir şeyi boşuna yaratmıyor.
Öyle değil mi?
Ne demiştim;
Ağlama deyip geçmeyin.
Bırakın duygularınız dışa vursun.
İçinizdeki kor ateşi sizi yakmasın.
Acılarınız Gozyaşlarınız olup damla damla süzülsün yanaklarınızdan.
Sonra hatırlayın size güven aşılayan insanları.
Doyasıya ağlayın size değer verip de ötelere göçenleri.
Sizi el üstünde tutanları hatırlayın...
Doyasıya ağlayın sevdiklerinize söyleyemediğiniz güzel sözler için...
Söylemeyi yarına bıraktığınız güzel sözleriniz için ağlayın.
Henüz vaktiniz varken...
Selam Ve Dua ile...
Lokman Hakim - 8 Mayıs 2013
0 Yanıt
2186 Gösterim