Konu: Ekim Havası

[Halime]

EKİM HAVASI...

İhtiyar  bir  yaprak  gördüğüm  zaman  yerde...

Güneş  ne  kadar  ışıldarsa  ışıldasın, içimde  bir  yerler  üşüyorsa...
Ve  durup  dururken,

Bir  yanımda  yaşama  sevincinin  coşkusu  ve  bir  yanımı  çekiştiren yalnızlık...

Tamamdır...

Sonbahardır...

 

Hiç  olmadığı  kadar  berraktır  gökyüzü...

Hatıralar  berraktır...

Ne  varsa  geçmişe  dair ,canlanıp  dikilir  karşıma...

Biliyorum  artık  o  vapur,  o  iskeleden  kalkmıyor...

Ben  aynı  adreste  değilim  zaten.

Ne  kadar  kaldığının  hesabı,  dindiriyor  telaşları.

Her  sonbahar  çekiyor  kulağımdan, zamanın  karşısına  çıkarıp

Suçlu  bir  çocuk  gibi  öğretmenin  önünde...

Ürküyorum  ama  alışıyorum  giderek....

Ne  avare  dolaşabilirsin  Ağustos  ikindisine, esir  olmuş  gibi...

Ne  de  birden  çöken  soğuk  ve  zamansız,  şubat  akşamlarının acelesi vardır üstünde...

Her  adımını  tarta  tarta...

Ve  boşa  geçirmeden  ama  sakin...

Yaşamın  farkına  varma  fırsatıdır  bir  kez  daha  sonbahar...

Her  sonbahar...

 

Her  sonbahar, kırk  kere  sonbahardan  bahsetmek...

Ve  ya  aşktan ...

Yalnızlıktan...

Ölümden...

Ben  insanım  ve  bu  insanın  macerasıdır...

Ne  yaşadığını  zannederse  zannetsin...

İnsanın  macerası...

 
’’  Bitmeyecek’’  rüyası  güzeldir  ve  iyi  hissettirir  ama...

Ekim uyandırır...

Eylülün   yarısı  yaz...  Kasımın  çoğu  kış...

Ekim   sonbahardır...


İhtiyar  bir  yaprak   gördüğüm  zaman  yerde...

Güneş  ne  kadar   ışıldarsa   ışıldasın, içimde  bir   yerler  üşüyorsa...

Ve  durup  dururken,

Bir  yanımda  yaşama  sevincinin  coşkusu  ve  bir  yanımı  çekiştiren yalnızlık...


Tamamdır ... sonbahardır...

Siyahla  beyaz  arasında...

Soğukla  sıcağın  ve  ya...

Ağlamakla   gülmenin  arasına  sızıp...

Hüznü   bırakır  usulca  sonbahar...

Murat Başaran