Alm. Arzt (m), Fr. Medecin docteur (m), İng. Doctor, physician.
Doktor kelimesinin aslı Lâtince olup hoca mânâsına gelir. Bugün iki mânâda kullanılmaktadır.
Doktor, hekim veya tabip. Bin yıl önce, ilk üniversitelerin ortaya çıkmasıyla birlikte, akademik bir unvan olarak kullanılmıştır.
Günümüzde, 6 yıl eğitim süresi olan tıp fakültesi mezunlarına verilmektedir. Kişilerin adlarından önce gelen Dr. kısaltmasıyla belirtilir.
Bu meslek grubunun tarihi çok daha eskilere dayanır.
1. Tedâvi sanatlarında pratisyen, tıp fakültesi, dişçilik ve veterinerlik bölümlerinden derece alıp devlet tarafından uygulama (hekimlik) yapabilmek için lisans almış kişi.
Hekim, kişilerde hastalık çıkmasını veya birinden diğerine geçmesini önlemeye yarayan bilgilerin uygulama alanına konması ve bunun için gerekli yeni metot ve usûlleri araştırır. Nüfus tesbiti, periyodik muayeneler, bulaşıcı hastalıkların kontrolü, çevre sağlığının düzeltilmesi, beslenme durumunun iyileştirilmesi, dejeneratif (yıkıcı) hastalıklarda erken teşhis ve koruma, iş ve meslek sağlığı çalışmaları, kazalarla ilgili çalışmalar, yaşlı bakım çalışmaları, rehabilitasyon çalışmaları ve bu hizmetlerin istatistikî değerlendirilmeleri hekimin başlıca görevleri arasındadır. (Bkz. Hekim)
2. Belli bir öğrenim dalında uzman olarak nitelenen en yüksek diploma ünvanına sâhip kişi.
Tıbbiye dışında doktor ünvanı, Türkiye Cumhuriyetinin ilk kuruluş yıllarında yabancı öğretim üyelerinin etkisiyle girmiştir. Üniversite öğretim üyesi sıfatını kazanabilmek için başlangıçta doktora yapmak mecburiyeti yokken, daha sonra 4936 sayı ve 13-6-1946 târihli üniversiteler kânununun 18/a maddesince mecbûrî olmuştur (Edebiyat doktorluğu, fen doktorluğu, ilâhiyat doktorluğu buna misaldir).
Bu öğrenim dallarında bu ünvana sâhib olabilmek için o dalda doktora vermek gereklidir.
Doktora; fakülte ve yüksek okullarca tertiplenen, değişik yönetmeliklere tâbi bir tez hazırlanmasıdır.
Mastır tezini yapmış ve imtihanını vermiş doktora adayı, yabancı dil ve meslek sâhasından imtihâna girer. Yönetici hocanın gösterdiği seminer ve doktora derslerine katılır. Başarılı olduğu takdirde tez konusunu alır ve çalışmaya başlar.
Çalışmasını bitirince, ihtisas tezini görüşülmek üzere jüri heyetine sunar.
Jüri heyetince tez incelenir sonra kabul edilirse doktor adayı jüri önünde sözlü imtihâna tâbi tutulur.
İmtihânı başardığı takdirde doktor ünvânını almaya hak kazanır.
Türkiye'de Tıp fakültesi meslek unvanları
Stajyer:
Tıp fakültesi dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerine denir.
İntörn:
Tıp fakültesi son sınıf öğrencilerine denir.
Pratisyen hekim:
Birinci basamak doktorlarıdır. Pratisyen hekim olmak için tıp fakültesi mezunu olmak gerekir. "Dr." kısaltması ile anılır.
Aile hekimi:
Tıp fakültesi mezunu olup, aile sağlığı merkezinde çalışan pratisyen hekimdir.
Uzman aile hekimi:
Tıp fakültesi mezunu olup, TUS'ta başarılı olduktan sonra alınan 3 yıllık uzmanlık eğitimi ile olunur.
Uzman doktor:
Tıp fakültesi mezunu olup, TUS'ta başarılı olması kaydıyla, seçtiği bölüme göre 4-6 yıllık doktora eğitimini tamamladıktan sonra uzman doktor olunur. "Uzm. Dr." kısaltması ile anılır.
Operatör doktor(Cerrah):
Cerrahi tıp bilimleri uzmanına denir. Tıp fakültesi mezunu olup, TUS'ta başarılı olması kaydıyla, ilgili bölüme göre eğitimini tamamladıktan sonra cerrah olunur. "Op. Dr." kısaltması ile anılır.
Psikiyatr:
Tıp fakültesi mezunu olup, TUS sınavında başarılı olmak kaydıyla, "Psikiyatri" bölümü seçilerek 4yıl eğitim sonunda psikiyatr olunur. "Psikiyatr Dr." kısaltması ile anılır.
Profesör operatör doktor:
"Prof.Op.Dr." kısaltması ile anılır.
0 Yanıt
2833 Gösterim