Mübârek Mevlid Kandilinde Yapılması Tavsiye Edilen Dua ve İbadetler:
Bu gecenin manevî zenginliğinden istifâde etmek için bir tesbih namazı kılmalı,
bir de Hatm-i Enbiyâ yapmalıdır.
Tesbih namazına niyet:
"Yâ Rabbî, niyet eyledim rızâ-i şerîfin için tesbih namazına.
Yâ Rabbî, bu gece teşrifleriyle âlemleri nûra garkettiğin sevgili habîbin, başımızın tâcı Resûl-i Zîşân Efendimiz'in hürmetine ve bu geceki esrârın hürmetine ben âciz kulunu da afv-ı ilâhîne, feyz-i ilâhîne mazhar eyle. Allâhü Ekber"
Kaynak: Dua ve İbadetler (FAZİLET NEŞRİYAT ve TİCARET A.Ş.)
Elhamdülillah, idrak ettiğimiz bu gece ile çok ama çok çok sevinmemiz gerekir.
Bunda büyük rahmet vardır. Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimizin amcası Ebu Leheb ki kâfirdir, ebedi cehennemliktir.
Tebbet suresinde kötülenmiştir, beddua edilmiştir. Onun bile bu gece hatta her pazartesi gecesi azabı hafifletilir.
Neden? Çünkü Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz doğduğunda bir yeğeni olarak sevinmiş, doğum müjdesini getiren cariyesi Süveybe’yi azad etmiştir.
Bu yazının girişine aldığımız olay son derece ibretlerle doludur.
Bir kâfir bile bu hareketi ile buna nail olursa… Ya Allah’a kul, Peygamberine ümmet olan,
bu gece ile sevinen ve bu iman ile ölenin kazanacağı mükâfat…
Elbette çok büyük olacaktır. Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimizin doğumuna sevinmek bir kâfire yararlı olursa,
bir muvahhide elbette çok daha fazla yararlı olur.
Neler yapmalıyız?
Binaenaleyh yapacağımız ibadet ve duaların muhakkak kabul olunacağına ve Allah Teâlâ’nın biz kullarına olan ikram ve izzetinin bol olacağına inanarak Mevlid Gecesi ve gündüzünü şöylece ihya etmeye çalışmalıyız:
l- Tövbe etmek:
Bu mübarek gece kusur ve günahlarımızdan tövbe ve istiğfarda bulunmalıyız. En azından bir tesbih "Estağfirullah" demeliyiz. Diğer kutlu zamanlar gibi Mevlid gecesi de, özümüze dönerek gaflet içinde geçen günlerimizi sorgulama, unutarak ve bilmeyerek işlediğimiz hatalara tövbe edip bağışlanma dileme, kendimizi ve irademizi yenileme zamanıdır. Tövbe, işlediğimiz hatalardan dolayı Yüce Mevla’nın huzurunda mahcubiyet ve pişmanlık duyma, günahlara bir daha dönmemek üzere yüz çevirme, hayatımızda yeni ve tertemiz bir sayfa açmaya karar verme demektir. Tövbe, günahla kirlenen ruhumuzu yıkamanın ve yeniden dirilişin ifadesidir.
2- Salat ü selâm okumak:
Peygamberimiz (S.A.V.)’e hiç olmazsa bir tesbih salat ü selâm okumalıyız. Can ü gönülden, "Es-salatü ve’s-selamü aleyke ya Resûlellah" demeliyiz.
3- Kur’an-ı Kerîm okumak veya dinlemek:
Böyle mübarek bir gecede yapacağımız ibadetlerin en önemlisi: Kur’an-ı Kerim’i okumak, dinlemek ve anlamı üzerinde düşünmektir. Çünkü Kur’an-ı Kerîm Cenâb-ı Hakk’ın insanlığa son mesajıdır. O’nun iyi anlaşılması ve uygulanması halinde insanlık mutlu olacaktır.
Ondört asırdan beri okunan Kur’an, insanı dinamizme çağıran, aklın ve gönlün şifa kaynağı, ilim ve irfan menbaıdır. O, anlaşılmak ve insanlığa rehber olmak için gönderilmiştir. Bu itibarla sadece okumayı öğrenmekle ve okumakla yetinilmeyip içeriğinin de bilinmesi, Kur’an’ın ne anlattığının kavranılması, hatta onun kendi hayatımıza da yansıtılması gerekir.
4- Hz. Peygamber (S.A.V.) efendimizin hayatını ve ahlakını okuyup iyice anlamak.
Mevlid Gecesini idrak edip ihya ederken bir de şu hususu iyice tefekkür etmemiz gerekir.
Mevlid Gecesi neden mübarek, büyük bir gece oldu? Evet neden? Çünkü Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz bu gece dünyayı şereflendirdi de ondan…
O halde bu mübarek gecede Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz ile olan ilgi ve alâkamızı, münasebetimizi iyice gözden geçirmemiz gerekiyor.
Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimizin sünnetin şahsi hayatımıza, iş hayatımıza ve ev hayatımıza uygulayabiliyor muyuz?
Şimdi bir düşünelim, iyice tefekkür edelim.
5- Allahü Teâlâ’ya tam bir huşu içinde dua ve niyazda bulunmalıyız:
Çünkü dua, rahmet kapılarının anahtarı, kulluğun ruhu ve ibadetin özüdür. Yalnızlaşan insanın sınırsız ve sonsuz kudret sahibi olan Allah’ın azameti karşısında aczini kabullenmesi, O’na sığınması ve O’na yakarması, ne isteyecekse O’ndan istemesidir. İnsanın yaratıcısına yaklaştığı en vasıtasız andır. Dua, sınırlı, sonlu ve aciz varlık olan insanın, sınırsız ve sonsuz kudret sahibi Rabbisi ile kurduğu bir köprüdür, Mevlid-i Mutlak’ı imdada çağırmasıdır. Dua, kulluk esprisi içinde ve sıradan isteme anlamlarının ötesinde, Allah Teâlâ’nın Rablık ve ilahlık hakikatine en köklü bir sığınma hadisesidir.
"De ki: Kulluk ve duanız olmasa, Rabbim size ne diye değer versin ki!" (Furkan sûresi: 77) ayet-i kerimesi buna işaret eder.
6- Namaz kılmak:
Mevlid Gecesi ve gündüzündeki namazları cemaatle kılmaya son derece gayret göstermelidir.
Kaza namazı bulunan kimseler, bu namazlarını kaza etmeye çalışmalıdırlar.
Sadece farz namazları ve vitir namazı kaza edilmektedir. Sünnetler kaza edilmiyor.
Kaza namazı kılarken bir defa ezan okunur ve her bir farz namaz için ayrı ayrı kamet getirilir.
"Ya Rabbi! Vaktinde kılamadığım ilk (veya en son) sabah namazının farzını kaza etmeye niyet ettim" şeklinde niyet edilir,
tekbir alınır ve namaza durulur. Diğer namazlar için de böylece niyet edilir.
Kaza namazlarını kılarken hepsini aynı yerde değil de, ayrı ayrı yerlerde kılmak, yerlerin şahid olması ve secde ile şereflenmesi bakımından daha faziletlidir. Yani sabah namazını kıldığı yerin biraz ötesinde öğleyi ve onun yanında ikindiyi ve biraz ileri veya geri çekilerek diğerlerini kılmak, daha sevaplı olur.
Üzerinde namaz borcu olan kimsenin bu gecede hiç olmazsa bir günlük namaz kaza etmesi uygun olur.
Böylece hem borcunu öder hem de geceyi ihya etmiş olur.
Tekellüf yani zorakilik-bitkinlikten kaçınılmak sûretiyle nafile namaz da kılınmalıdır.
Mevlid Gecesi namazının muayyen bir şekli yoktur.
Mümkünse, kandil gecesi olması sebebiyle tesbih namazı kılınır.
Secde ayetleri okunup, secdeler yapılır. Dua edilir. Üzerinde kaza namazı bulunan kimselerin bu gibi mübarek gecelerde nafile namaz yerine kaza namazı kılmaları daha yerinde olur. Bu sebeple kaza namazı olan kimseler bol bol kaza namazı kılmalı ve bu gece kılınacak bütün nafile namazları, kaza namazı olarak niyetlenmeli ve öylece kılmalıdırlar.
Bir günde sabah namazı: 2, öğle namazı: 4, ikindi namazı: 4, akşam namazı: 3, yatsı namazı: 4 ve vitir namazı: 3 rekat olmak üzere toplam 20 rekat farz ve vacib namaz vardır. Allah Teâlâ afv ü mağfiret eylesin, kabül etsin. Amin.
7- Mevlid Gecesi gündüzünde mezarlar, bizden dua bekleyen yakınlarımızın kabirleri ziyaret edilmeli:
Ruhlarına Kur’an-ı Kerim okumalı, dua etmeli, onlar için de Allah Teâlâ’dan afv ü mağfiret dilemeli, böylelikle ruhları şad edilmelidir.
Ayrıca Peygamberimiz (S.A.V.)in, ashabın, tabiinin, diğer büyüklerimizin, meşayıhımızın, akrabalarımızın özellikle analarımızın, babalarımızın ve hocalarımızın... Kısacası bütün Müslümanların ruhlarına Kur’an-ı Kerim okunmalıdır.
Ayrıca bütün Müslümanların mağfiret-i ilâhiyyeye, maddî ve manevî bütün hayırlara bereketlere nail olmaları, yeryüzünden zulüm ve küfrün kalkıp İslâm’ın hakim olması için de içtenlikle dua edilmelidir. Ya Rabbi! Cümlemizi rahmetine gark eyle. Afv ü mağfiretine nail eyle.
Cehennemden uzak eyle. Cemalinle ve Firdevs Cennetinle müşerref eyle. Dünya ve ahiretimizi mamur eyle. İslâm’ı ve Müslümanları aziz ve mansur eyle. Amin!
8- Mevlid Gecesi ve gündüzünde fakir fukarayı, yetim ve kimsesizleri görüp gözetmek:
ihtiyaç içerisinde kıvranan din kardeşlerimizin yardımlarına koşmak, onlara imkanlar ölçüsünce tasaddukta bulunmak mutlaka yapmamız lâzım gelen bir husustur. Çünkü Cenab-ı Hak:"Allah Teâlâ sana ihsan ettiği gibi sen de başkalarına ihsan et." (Kasas Sûresi: 77) buyurmaktadır. Ebu’d-Derda (R.A.)den rivayete göre Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz: "Fakirleri kollayıp gözetiniz. Çünkü siz aranızdaki fakirler sayesinde (onların duası bereketi ile) rızıklandırılıyor ve Allah Teâlâ’dan yardım görüyorsunuz," (Ebû Davud, Cihad: 70, Tirmizi, Cihad: 24, Nesei, Cihad: 43, A.b.Hanbel, 5/198) buyurdu. Sehl b. Sa’d (R.A.)’den rivayete göre Resûlullah (S.A.V.) Efendimiz:
"Ben ve yetimi himaye eden, onun işine bakan kimse ile cennette şöylece beraber bulunacağız, buyurdu ve şehadet parmağıyla orta parmağını, aralarını biraz açarak işaret etti(de insanlara gösterdi.)" (Buhari, Talak: 25, Edep: 24, Müslim, Zühd: 42, Ebû Davud, Edep: 123, Tirmizi, Bîrr: 14) Samimi bir tevbe» diye tercüme edilen «tevbe-i nasûh» için birçok yorum yapılmıştır. Bunların ortak noktası şudur: «Nasûh», «nush» kökündendir. Buna göre «tevbe-i nasûh»; tevbe edenin kendi nefsine nasihat dinletebilmesi, günahlarına son derece üzülmesi ve artık onlara dönmemeye karar vermesi demektir...
2 Yanıt
3999 Gösterim