Hayallerine sarılan bir çift kanadım vardı benim
Bulutsuz düşlere yelken açan gözlerim,
Ellerim üşüyor şimdi, karlar altında…
Sessizce ağla artık
Ağla yaşayamadıklarına.
Susamışken bir damla mutluluğa
Arıyorken geçmişini tozlu kitap aralarında
Susuyorsan her daim, her kavganın ortasında,
Sessizce ağla artık
Ağla yaşayamadıklarına.
Ilkbaharı özleyen kurumuş bir ağaçtan farksız
Veya sonbahara saatler kala
Göm artık umutlarını toprağa…
Sessizce ağla şimdi
Ağla yaşayamadıklarına.
Vakti geçti mutluluğun
Sebepsiz bir ölüm bekliyorum usulca
Hiç bir mutluluğun resmi
Yansımıyor artık odama…
Sessizce ağla şimdi
Ağla yaşayamadıklarına