Sevdim seni Mâbud’uma,
Canân diye sevdim.
Bir ben değil âlem sana,
Hayran diye sevdim.
Kurbanın olam Şah-ı Resul,
Kovma kapından,
Didârına müştak olacak,
Yezdân diye sevdim.
Mahşerde Nebi’ler bile,
Senden medet ister.
Gül yüzlü melekler sana,
Hayran diye sevdim.
Evlad-ı İyal’den geçerek,
Ravzana geldim.
Ahlâkını meth etmede,
Kur’an diye sevdim.
Kıtmır’ınım ey Şah-ı Resul,
Kovma kapından,
Alemlere rahmet dedi,
Rahman diye sevdim.