Ruhumdan Dokülenler-3
Oğulum-babayım,
Sevenim-sevilenim,
Düşünenim-düşünülenim,
Bekleyenim,acizim medet beklenenim… sahi ben neyim?
Ekseri isyan-ı sukut,
Bazende yeri göğü inletir sesim,
Kendi çapımda,
Kimsenin duymaz tarafından,
Hafif meşrep vede futursuzca…
Çok çabuk hüzünlenirim hala,
Göz yaşlarım tetikte, fırsat kollamakta.
Eskiden dışa akar heder olurlardı ama…
Artık kar'dayım…
Taşar kabıma sığmazdım bir zamanlar,
Geride kaldı asiliğim,duruldum…
Şimdi vaveylalarım sukut içre ve zararı bana.
Bir baltaya sap olamadım,
Sadece sap oldum çoğuna göre ama…
Kesen değil kesilen olmaktı,
Kesene isyanım, boynum kıl kalınlığında...
İşim olmaz kibirle- kibirliyle
Zulümle-zalimle,
Hasılı insana insanlığa ters tüm meziyetlerle.
Zenginliği cisminden ibarete,
Belki verecek bir kaşık suyum vardır ama,
Verir kaçarım...
Ardıma bakmadan,
Gölgesine itibar etmeden kaçarım.
Kaçarım ve sığınırım, dışının çirkin ve fakirliğine inat,
Gönlü cömert ve güzele.
Ahvali halim budur,
Ruhumdan döküldüğü kadarıyla... ama…
Aması var, şimdi kalsın...
8 Yanıt
6579 Gösterim