Unutmayin ki;
Her Abdest Bİr Yemİndİr Aslinda
Bu Eller Bİr Daha Harama GÜnaha Uzanmayacak!
Bu AĞiz Harama AÇilmayacak!
Bu Bİr Daha KÖtÜyÜ SÖylemeyecek,İftİra Etmeyecek, Yalan SÖylemeyecek,dedİkodu Yapmayacak!
Bu Burun Denİ Arzularin PeŞİnde KoŞmayacak!
Bu Kollar Harama Sarilmayacak!
Bu GÖzler Harama Bakmayacak!
Bu Beyİn KÖtÜyÜ Planlamayacak!
Bu Kulaklar Harami Duymayacak!
Bu Ayaklar Harama Adim Atmayacak!
SÖz Verİyorum Allahim!
Evet İtİraf Edİyorum Bunlari Yaptim,affet!
Temİzle, Arit Benİ, Sen Temİzlemezsen Ben Temİzlenemem!
Bana Yardim Et, Benİ Temİzle , Benİ Arit!
Her Abdest Bu Anlama Gelİr
Ya Da Gelmelİ
Farkindamiyiz?
Abdestmİ Aliyoruz?
Yoksa El YÜzmÜ Yikiyoruz?
Abdest Ruhumuzda Beynİmİzde BÖyle Algilaniyormu? Yankilaniyormu?
EĞer Abdest BÖyle AlinmiŞsa
Uzakta DeĞİl Hemen Evİnİzİn ÖnÜnde,
Çok Yakininizda,hatta Evİnİzİn İÇİnde
İstedİĞİnİzde Hemen BulabİleceĞİnİz
Aritici, Temİzleyİcİ, Durulayici Bİr Nehİr Bulursunuz
BÖyle Bİr Nehİrde GÜnde 5 Kez Yikananda
Kİrden, GÜnahtan Eser Kalirmi?
HER ABDEST BİR DEVRİM OLSUN İÇİMİZDE
HER ABDEST BİR EVRİM OLSUN
HER ABDEST BİR DİRİLİŞ OLSUN
HER ABDEST BİR DiRiLiŞ OLSUN
HER ABDEST YENİ BİR KURULUŞ OLSUN
HER ABDEST YENİ BİR DURUŞ OLSUN
HER ABDEST RABBİN KAPISINA YENİ BİR VURUŞ OLSUN
HER ABDEST NEFSİMİZE BİR SORUŞ OLSUN
GÜNAHLAR SOLSUN
RABBİMİN NİMETİ TAMAM OLSUN
Suya vardığında, aslında ateşi kucaklamaya gidiyorsun. Zira suyun aslı ateştir. Suyun yapıtaşlarından biri yakar, biri yanar.
Yakan ile yananın bir araya geldiği yere elini hiç endişesiz değdiriyorsan, ateşin ortasından sana serinlik lûtfeden Rabbinin takdirine güveniyorsun demektir. Bil ki, ateşi sana serinlik eyleyen, senin için suyu da paklık vesilesi eyliyor. O'na kul olmazsan yeryüzünde hiçbir su aklamaz seni.
Suya vardığında, aslında avucuna gökleri sığdırıyorsun. Zira su sana indirilir. Sana indirilen senin erişemeyeceğin yerde demektir. Göklerde bulutlara bindirilen, rüzgârların önü sıra gezdirilen, yağmurlardan damla damla süzülen, ince ince alnına değdirilen lûtufla tanışıyorsun şimdi. Sana hiç erişemeyeceğin yerden nimetler indiren Rabbin, her şeyin gelip geçtiği, her bulduğunun bitip tükendiği, her güzelin bırakıp terk ettiği yerde, sana sonsuzluk çağrısı yapıyor. Eline dokunan su, tenini serinletmekle kalmıyor, sonsuz sevdalar yüklü kalbine teselliler yağdırıyor.
Abdeste hazırlanıyorsun. Gövdeni kutlu bir paklığın gölgesine çekiyorsun. Sanki Leylâ vurgunu bir Mecnun gibi çölde suya kanıyorsun. Şadırvanda su şakırtısı bir vaha serinliği değil mi sana?
Abdeste niyetleniyorsun. Kalbini Sevgililer Sevgilisi'nin [s.a.v] kalbine yanaştırıyorsun.
Suların bile yolunda akarak paklandığı Sevgili'nin [s.a.v] yolunda akıyorsun.
Resûl'ün [s.a.v] pak niyetine dudağını değdirerek, suyun serinliği ile değil, rahmetle ıslanıyorsun.