Osmanlı Devletinin on ikinci şeyhülislamı.
İsmi Abdülkadir bin Muhammed’dir. Ispartalı (Hamidli) Mehmed Efendinin oğludur. Bu sebeple Abdülkadir-i Hamidi diye bilinir. Isparta’da doğdu. Doğum tarihi kesin olarak bilinmemektedir. 1548 (H. 955) senesinde Bursa’da yetmiş yaşını geçmiş olarak vefat etti. Kendi yaptırdığı mescid ve medresenin bahçesinde Musa Baba kabrinin yanına defnedildi.
Abdülkadir Çelebi, fakir bir aileye mensub olduğu için ilk tahsilini memleketinde yaptı. Daha sonra Bursa’ya geldi ve Sultan Medresesinde hoca olan Molla Rükneddin Efendiden ilim tahsil etti. Hayali Çelebi ile ders arkadaşı idiler. Fıkıh ilminde üstün bir dereceye yükseldi. Maişetini temin için özel dersler verdi. Kanuni Sultan Süleyman Hanın yakınlarından Mustafa Ağaya ders verdi. Bu esnada ilim, edeb ve ahlakıyla dikkati çeken Abdülkadir Çelebi, Mustafa Ağa vasıtasıyla İstanbul’daki el-Hac Hasen Ağazade ve Davud Paşa medreselerine, daha sonra da Bursa’daki Sultaniye Medresesine müderris tayin edildi. İstanbul Sahn Medreselerinde müderrislik yaptı. 1520 (H. 927) senesinde Bursa kadılığına, aynı sene içinde Anadolu Kazaskerliğine tayin dildi. On dört yıl bu vazifede kaldıktan sonra, doğruluğu ve namusluluğunu çekemeyenlerin, hakkında çıkardıkları dedikodular sebebiyle, emekliye ayrıldı. Bir hac kafilesi ile hacca gitti. Dönüşünde hakkındaki söylentilerin kaybolduğu görüldü.
Abdülkadir Efendi, 1542 (H. 949) senesinde şeyhülislamlığa getirildi. Fakat hastalığı sebebiyle üç ay sonra bu vazifeden istifa ederek köşesine çekildi. Bursa’da ilim ve ibadetle hayatını sürdürdü. Orada bir mescid ve bir medrese inşa eyledi.
Abdülkadir Efendi, özü sözü doğru ve çok cömert idi. Şairliği de olup. şiirlerinde Kadri mahlasını kullanırdı. Şiirleri beş beyitlik gazeller halindedir. Alim ve faziletli kimselere çok önem verirdi. Bu sebepten evi alimlerin toplandığı bir mahfel haline gelmişti.
Abdülkadir Çelebi’nin fetvalarının toplandığı Fetava-yı Kadiriyye adlı eserinin yanında, şiirlerini ihtiva edenleri de vardır.