Yaya: Karayolları üzerinde hareketsiz duran veya hareket eden insanlara yaya denir. Taşıt sürücüleri de kullandıkları araçtan inince yaya olurlar.
Sürücü: Karayolunda motorlu ve motorsuz araçları kullanan kişilere sürücü denir.
Yolcu: Sürücü ve görevliler dışında taşıt içinde bulunan kişilere yolcu denir.
Taşıt: İnsan hayvan ve yük taşıyan araçlara taşıt denir. Motorlu taşıt olabileceği gibi motorsuz taşıtlarda vardır.
Yaya Kaldırımı: Karayollarında yalnız yayaların kullanması için ayrılmış alanlara yaya kaldırımı denir. Yaya kaldırımları genellikle taşıt yollarından yüksek olur.
Yaya Geçidi: Taşıt yolunda, yayaların karşıdan karşıya güvenli geçişini sağlamak için yol çizgileri, trafik işaret ve levhaları ile belirlenmiş alana yaya geçidi denir.
Alt Geçit: Karayolunun, diğer karayolunun veya demiryolunun altından geçmesini sağlayan yapıya alt geçit denir.
Üst Geçit: Karayolunun diğer karayolunun veya demiryolunun üstünden geçmesini sağlayan yapıya üst geçit denir.
Trafik İşaretleri: Trafiği düzenlemek içim kullanıla işaretlerin tümüne trafik işareti denir.
Işıklı İşaret Cihazı: Trafikle ilgili sembol, renk ve yazı ile özel bir mesajın aktarılmasını sağlayan ışıklı cihazlara ışıklı işaret cihazı denir.
Banket: Yaya kaldırımı bulunmayan karayollarında, taşıt yolu kenarında yayalara ayrılmış alana banket denir.
Toplu Taşıma: Ulaşım ihtiyacının çok sayıda insanın aynı anda taşınması ile karşılanmasına toplu taşıma denir.
Trafik Polisi: Trafiği düzenlemekle görevli kişilere trafik polisi denir.
Cadde: Şehir içimde bulana ana yollara cadde denir.
Sokak: Caddeye göre daha dar ve daha kısa olan yollara sokak denir.
Trafik Kazası: Karayolları üzerinde bir veya birden fazla taşıtın karıştığı, can veya mal kaybına yol açabilen kazalara trafik kazası denir.
İlk Yardım: Kaza, hastalık, yangın, deprem gibi tehlikeli ve ani durumlarda yaralı veya hastaya en yakın sağlık kuruluşuna gidinceye kadar yapılan müdahaledir.
Güvenli Yol: Trafik akışını düzenleyen yapı ve unsurlara sahip yola güvenli yol denir.