Hucurât suresi, hakkında en çok nüzul sebebi bulanan surelerden biridir. 18
ayetten oluşan surenin ana konusu, yeni oluşmakta olan toplumda ahlaki
değerlerin inşasıdır. Bunun başında, her şeyde olduğu gibi, Allah’a ve
rasülüne saygı ve bağlılık gelmektedir. İlk ayetlerde müslümanların
Peygamber (s.a.v.) ile nasıl bir konuşma ve iletişim üslubuna sahip olmaları
gerektiği bildirilmektedir. Toplum içindeki haberleşmenin temelinin
belirlendiği ayette, pişman olunacak davranış ve eylemlerden uzak durulması
hatırlatılmaktadır. Müslümanlar arasında meydana gelebilecek sorunlara
anında çözüm bulunması, sağduyulu müminlerin görevleri arasındadır.
Müminler kardeştirler ve bütün işleri, kardeşlik hukukuna göre yürütülmelidir. İnsanlarla alay etmek, onları ayıplamak, kötü, istemedikleri,
hoşlanmadıkları lakaplarla anmak, uzak durulması gereken hareketlerdir.
Kesin bilgi sahibi olunmadığında kötü zan beslenmemeli, insanların kusurları
araştırılmamalı, gıybet gibi kötü hasletler taşınmamalıdır. Bütün insanlar, tek
bir erkek ve kadından yaratılmıştır. Dolayısıyla herkes, aynı ana babanın
çocuklarıdır. Irk, renk ve dil, bir üstünlük aracı olamaz. Üstünlük, yalnızca
takva iledir. İmanın göstergesi, Allah yolunda iş ve hizmet üretmektir.
İmanın tezahürü, böyle ortaya çıkar. Söz değil, eylem önemlidir. Müminler,
imanlarının gereğince davranmalıdırlar. Allah’ın insanların yaptıklarını,
göklerde ve yerde olanları, insanların bilgi alanlarının dışında olan şeyleri de
bildiği daima göz önünde bulundurulmalı, bir gün hesap verileceği asla
unutulmamalıdır.
0 Yanıt
1287 Gösterim