Lokman Suresi Mekke döneminin ortalarında inmiştir. 34 ayettir. Hikmet
verilen Lokman’ın hikmet dolu nasihatlerine yer veren bu sureye, 12 ve 13.
ayetlerde geçen Lokman ismi verilmiştir.
Surede, hükümlerinde tam isabetli olan, derin anlamlar ve mesajlar içeren
Kur’ân’ın, Müslümanların dünya ve ahiret mutluluğu için bir rehber ve bir
rahmet olduğu vurgulanır. Surede, Allah’a kulluk görevlerini içtenlikle yerine
getiren, namazı dikkatli ve devamlı kılan, zekâtı veren ve ahiret gerçeğine
tüm kalpleriyle inananlar övülür, inkârcıların vahye karşı tutumları ise
kınanır ve Allah’ın sonsuz kudretine, ilmine ve hikmetine ilişkin kanıtlar
getirilir.
Bilge Lokman’ın çocuğuna ve dolayısıyla bütün bir insanlığa hikmet
dolu bazı evrensel nasihatlerine yer verilir. Allah’a itaatin ve anne babaya
saygının önemi vurgulanır. Hak dine davet edilen müşriklerin atalarının
uygulamalarını hiçbir kritiğe tabi tutmadan körü körüne taklit etmeleri
eleştirilir. Herkesin kendi yaptığından sorgulanacağı ilkesi dile getirilir. İnsan
bilgisinin sınırlı olduğu dikkatlere sunulur.