Felsefi açıdan etik genel olarak üç kategoriye ayrılır: Meta-etik, Normatif etik ve Uygulamalı
etik.
Meta-etik
Meta-etik, genelde eleştirel etik olarak da adlandırılmaktadır. Bu yaklaşım, etik söylemlerde
kullanılan dilin ve ifadelerin analiz edilmesine ve anlamlandırılmasına odaklanır ve
bunları inceler. Meta-etik, etiğin doğasını ve etiğe neden ihtiyaç duyduğumuzu araştırır.
Bu bağlamda etik hükümlerin doğası araştırılır. Meta-etik alanında tipik sorular şöyledir:
“Etik açıdan doğru nedir?”, “Etiğin doğasında doğru veya yanlış olmak mı vardır?
Normatif Etik
Bir başka yaklaşım ise normatif etiktir ya da bir diğer ismiyle kuralcı etiktir. Normatif
etik, meta-etik ile uygulamalı etik arasındaki bağ olarak düşünülebilir. Bu anlamda pratik
ahlak kuralları ve ahlaklı bir hayatın nasıl yaşanacağıyla ilgilenir. Normatif etik eylemlerin
standartlarını ve çerçevelerini inceler. Kişinin sahip olması gereken iyi alışkanlıklar, takip
etmesi gereken görev ve sorumluluklar veya davranışlarının diğerleri üzerindeki sonuç-
larını içerebilir ve “Doğru olması gereken şeyler nelerdir?” gibi temel bir soru normatif
etiğin araştırma alanına girmektedir.
Uygulamalı Etik
Üçüncü yaklaşım uygulamalı etiktir ve bir diğer ismi ise betimleyici etiktir. Uygulamalı
etik normatif etiğin uygulamasıdır. Bazen uygulamalı etik, normatif etik kurallarını sorunlu
meselelere uygular ve bu durumlarda, kişi bir kuramsal yapıdaki bir anlayışı benimser
ve sonrasında kuramı uygulayarak normatif etiğe uygun önerilerde bulunur. Çoğu
zaman kamuya ilişkin meseleleri inceleyen uygulamalı etiğin farklı uzmanlıklardaki etik
sorunları inceleyen iş etiği, bilişim etiği, mühendislik etiği ve tıp etiği gibi bazı alt dalları
vardır. “ Neyin doğru olduğuna inanılır?” veya “Bir eylem gerçekleştirirken doğru yol
nedir?” gibi sorular uygulamalı etiğin cevap aradığı sorulardır.