Ambargonun kaldırılmasından yaklaşık sekiz ay sonra Hz. Peygamber’in
amcası Ebû Tâlib, ondan kısa bir süre sonra da eşi Hz. Hatice vefat etti. Hz.
Peygamber’in değer verdiği bu iki yakınını kaybetmesi onu çok üzdü. Bu
sebeple bu yıla hüzün yılı (senetü’l-hüzn) denir.
Bu iki insanın da Hz. Peygamber’in hayatında önemli yeri vardı. Amcası
Ebû Tâlib, dedesinin vefatından sonra onun bakımını üstlenmiş;
peygamberlikten sonra ise onu yalnız bırakmamıştı. Hz. Hatice ise Allah
Resûlü’nün hayatının 25 yılını paylaştığı eşi, çocuklarının annesi, kendisine
sadakatle bağlı olan bir müslümandı. Her zaman Hz. Peygamber’i
desteklemiş; peygamberlikten sonra ona ilk iman eden kişiydi.