Müşrikler, Hz. Peygamber’i engellemesi için Ebû Tâlib’le görüşmeler
yaptılar. Israrlı talepler karşısında bunalan Ebû Tâlib Hz. Peygamber’e maruz
kaldığı baskılardan söz edip kendisine yüklenemeyeceği bir yük
yüklememesini istedi. Hz. Peygamber amcasının artık kendisine destek
olmak istemediğini düşündü. Bunun üzerine, “Bu davadan vazgeçmem için
güneşi sağ elime, ayı da sol elime verseler yine de vazgeçmeyeceğim. Allah
bu dini üstün kılıncaya kadar çalışacağım ve bu uğurda öleceğim.” dedi. Hz.
Peygamber üzülünce Ebû Tâlib onu yalnız bırakmayacağını söyleyerek teselli
etti (İbn Hişâm, I, 278).
Müşrikler, Hz. Peygamber’e yönelik baskılarıyla İslâm’ın Mekke’de
taraftar bulmasına engel olamayınca Hâşimoğullarının Hz. Muhammed’i terk
etmelerini sağlamak amacıyla onlarla sosyal, siyasî ve ekonomik ilişkilerini
askıya alarak ambargo başlattılar. Bu karara göre Hâşimoğullarına kız
verilmeyecek, onlardan kız alınmayacak; onlarla alışveriş yapılmayacak ve
konuşulmayacaktı. Hâşimoğullarıyla birlikte hareket eden amca çocukları
Muttaliboğulları da ambargoya dâhil edilmişti. Ancak Hz. Peygamber’e karşı
müşriklerle birlikte hareket eden amcası Ebû Leheb ve çocukları ambargo
dışı bırakılmıştı.
Müşrikler, bu kararlarını bir sayfaya yazarak Kâbe’nin duvarına astılar.
Ebû Tâlib, akrabalarının ambargodan daha az etkilenmesini sağlamak
amacıyla onları kendisine ait bir alanda bir araya topladı. Böylece sahip
oldukları imkânları paylaşarak oluşabilecek zararın etkilerini
azaltabileceklerdi.
Hâşimoğulları ile hısımlığı bulunan bazı kimseler gizliden gizliye onlara
yiyecek ulaştırarak ambargo altındaki insanlara yardım ediyorlardı.
Müslümanlara yardım edenlerin başında Hişâm b. ‘Amr geliyordu. Hişâm,
gece develere zahire yükleyip Ebû Tâlib mahallesinin yakınına kadar
getirerek insanların bulunduğu tarafa sürerdi. Hz. Hatice’nin yeğeni Hakîm b.
Hizâm da ambargo altındakilere yardım götürenlerdendi. Bununla birlikte
imkânlar yetersiz olduğu için zaman zaman ciddi sıkıntılar yaşanmıştı. Bir
keresinde ambargo altındaki kadınlardan biri yolda gördüğü kurumuş deve
derisini suda saatlerce kaynatarak çocuklarına yemek olarak yedirmişti.
Yaklaşık üç yıl süren ambargo, artık bazı müşrikleri rahatsız etmeye
başlamıştı. Özellikle anneleri Hâşimoğulları’ndan olan bazı kişiler bir araya
gelerek ambargonun sonlandırılması için girişimde bulunmaya karar verdiler.
Bir gün sonra Kâbe’nin yanında ayağa kalkıp ilk tepkiyi gösteren Züheyr b.
Ebû Ümeyye Hz. Peygamber’in büyük halası Âtike bint Abdülmuttalib’in
oğludur. Hâşimoğullarının akrabalarından Hişâm b. ‘Amr, Mut‘im b. ‘Adî,
Ebü’l-Bahterî b. Hişâm ve Zem‘a b. Esved’in de ambargonun kaldırılmasında
önemli katkısı oldu.
0 Yanıt
1552 Gösterim