Hz. Peygamber Hira dağındaki mağarada gördüğü varlığı merak ediyor;
sabırsızlıkla tekrar onu görmek istiyordu Ancak ilk vahiy tecrübesinin
üzerinden günler geçmesine rağmen beklediği şey bir türlü gerçekleşmiyordu.
Bu durum Hz. Peygamber’i üzüyordu. Bir süre sonra Cebrail ona Duha
sûresini getirerek üzüntüsünü giderdi:
“Kuşluk vaktine andolsun, karanlığı çöktüğü vakit geceye andolsun ki,
Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da. Muhakkak ki ahiret senin için
dünyadan daha hayırlıdır. Şüphesiz, Rabbin sana ihsanda bulunacak ve sen de
hoşnut olacaksın. Seni yetim bulup da barındırmadı mı? Seni yolunu
kaybetmiş olarak bulup da doğru yola iletmedi mi? Seni ihtiyaç içinde bulup
da zengin etmedi mi? Öyleyse sakın yetimi ezme! Sakın isteyeni azarlama!
Rabbinin nimetine gelince; işte onu anlat.” (Duhâ 93/1-11).