Peygamber Efendimiz dört yaşına kadar süt annesi Halîme’nin,
altı yaşına kadar annesi Âmine’nin, annesinin vefatı
üzerine sekiz yaşına kadar da dedesinin yanında kalmış, bundan sonra onu
amcası Ebû Tâlib himayesine almıştır. Ebû Tâlib Peygamberimizin babası
Abdullah’ın anne-baba bir kardeşi idi. Fakir olmakla birlikte merhametli ve
gönlü zengin bir insandı. Ebû Tâlib, yeğenini çocuklarından fazla sevdi, onun
uğurlu olduğuna inandı ve iyi yetişmesi için gayret sarfetti. Birçok defa onu
yanına alıp uyurdu. O da babası gibi sofraya oturduğunda yeğenini
göremediği zaman onu sorar ve o geldikten sonra yemeğe başlardı. Çıktığı
bazı seyahatlerde onu da yanına alırdı.