Peygamberimiz on yaşlarında iken kalabalık bir aileye sahip bulunan amcası
Ebû Tâlib’e yardımcı olmak amacıyla bir süre çobanlık yapmıştır.
Peygamberliği döneminde o, bu hatırasına atıfla “Hiçbir peygamber yoktur
ki, koyun gütmüş olmasın” buyurmuştur. Etrafında bulunan sahabîlerin “Siz
de mi koyun güttünüz yâ ResûlAllah?” şeklindeki sorusu üzerine “Evet. Ben
de Mekkeliler’in koyunlarını güttüm” cevabını vermiştir. Diğer bir rivayete
göre Hz. Peygamber bir gün bazı sahabilerle birlikte kıra çıkmışlardı. Bir
yerde misvak ağacı meyvesi toplamaya başladılar. Bu sırada Resûlullah (s. a.
v.): “Size bu yemişin en kararmış olanlarını tavsiye ederim. Çünkü kararmış
olanlar en lezzetlisidir. Ben bunu koyunları güderken öğrenmiştim” buyurdu.
Sahabiler: “Yâ Resûlalllah! Siz de mi koyun güttünüz?” diye sorunca “Evet.
Koyun gütmeyen hiçbir peygamber yoktur” cevabını verdi. Yine bir
defasında şöyle buyurmuştur: “Mûsâ, peygamber olarak gönderildi, koyun
güderdi. Dâvûd, peygamber olarak gönderildi, koyun güderdi. Ben de Ecyad
mevkiinde ailemin koyunlarını güderdim.” (İbn Sa‘d, I, 125-126).
Ebû Tâlib maddî durumu iyi olmamasına rağmen şefkatlı bir amca olarak
Hz. Muhammed’i himaye etti. Şüphesiz onun bu himayesinde hanımı Fâtıma
bint Esed’in verdiği desteğin önemi büyüktür. Fâtıma bint Esed Efendimiz
Muhammed’e kendi çocuklarından daha fazla ilgi göstermiş, onu kendi
çocuklarından önce doyurup gözetmiştir. Fâtıma bint Esed daha sonra
İslâmiyet’i kabul edip Medîne’ye ilk hicret eden kadın sahâbîlerden olmuştur.
Hicretin dördüncü yılında (m. 625-626) vefat ettiği tahmin edilmektedir.
Yengesinin iyiliklerini hiçbir zaman unutmayan Hz. Peygamber onu
0 Yanıt
1437 Gösterim