Cürhümlüler’in Mekke hakimiyeti sırasında Güney Arabistan’daki sel
felâketi (seylü’l-arim) yüzünden kuzeye göç ederek Mekke civarına gelen
Huzâa kabilesi, Amr b. Luhay liderliğinde Cürhümlüler’le yaptıkları savaşta
onları mağlup ederek şehirden çıkardı. Cürhümlüler Hacerülesved’i yerinden
söküp bir yere gömdükten ve Zemzem Kuyusu’nu kapatıp yerini belirsiz hale
getirdikten sonra tekrar ilk yurtları olan Yemen tarafına gittiler.
Cürhümlülerle Huzâa arasındaki savaşta İsmailoğulları, sayılarının azlığı
sebebiyle taraf olmadı ve Benî Huzâa ile anlaşarak şehirde kalmaya devam
etti. Huzaalılar zamanında kabilenin ileri gelenlerinden Amr b. Luhay,
Mekke ve Kâbe idaresini eline alınca tevhid geleneğini bozup şehirde
putperestliğin başlamasına sebep oldu. Bundan dolayı “Arabistan’a
putperestliği sokan kişi” olarak tanınır.
Amr b. Luhay, bir iş için gittiği Suriye’nin Belkâ yöresindeki Meâb’da (Moab)
burada yaşayanların putlara taptığını görmüş,
ilk defa karşılaştığı bu manzara karşısında hayrete düşerek
bunların mahiyetini ve niçin taptıklarını sormuştu. “Bunlar bizim
tanrılarımızdır; düşmanlarımıza karşı zafer kazanmak için onlardan yardım
isteriz, bize yardım ederler; kuraklıkta yağmur isteriz, yağdırırlar” cevabını
alan Amr, Arabistan’a götürmek üzere bir put istemiş ve onlar da kırmızı
akikten yapılmış Hübel adlı putu vermişlerdi. Putu Mekke’ye getiren Amr,
onu Zemzem Kuyusu’nun üst tarafına Kâbe’ye yakın bir yere koymuş ve
herkesi bu puta tapınmaya çağırmıştı. Diğer bir rivayete göre Amr b. Luhay
Hübel’i el-Cezîre’deki Hit şehrinden getirmiş ve Kâbe’nin içine
yerleştirmiştir.
O tarihten itibaren halk Hz. İbrahim’in tebliğ ettiği, Allah’ın birliği (tevhîd)
esasına dayalı Hanîf dinini bırakarak putperestliği ve çok tanrıcılığı
(politeizm) benimsediği için bu hadise Araplar’ın İslâmiyet’ten önceki tarihlerinde bir dönüm noktası sayılır. Amr, Hübel’den başka putlar da dikmiş ve rivâyete göre putlara bahîre,
sâibe, vasîle ve hâmî adlarıyla bazıhayvanların adanması âdetini de ilk o başlatmıştır.
Bu âdete göre Câhiliyye devrinde deve ve koyun gibi bazı evcil hayvanlar
putlara adandıktan sonra serbest bırakılır; böylece kutsal bir mahiyet kazandığına
inanılan bu hayvanlardan bazı istisnalar dışında bir daha faydalanılmazdı.